Wypoczynek stanowi nieodzowny element ludzkiego życia. Wszelkie formy rekreacji wiążą się z zapewnieniem bezpieczeństwa dla osób korzystających z nich. Również w przypadku wypoczynku nad wodą bezpieczeństwo stanowi priorytet. W związku z dużą popularnością tej formy rekreacji, postanowiono powołać organizację, która swoją działalnością będzie zapewniać bezpieczeństwo osobom korzystającym z akwenów otwartych i zamkniętych, propagować szeroko rozumiany bezpieczny wypoczynek nad wodą oraz szkolić kadry ratowników.
11.04.1962 r. Zarządzeniem Nr 74 Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki powołane zostało Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, jako podmiot zajmujący się organizowaniem ochotniczych służb strzegących bezpieczeństwa nad wodami. Do tej pory ratownictwem w Polsce (od 1926 roku) zajmowały się Komisje działające przy Polskim Związku Pływackim.
W 1962 roku w Bielsku-Białej, będącej wówczas miastem powiatowym, powstał bielski Oddział WOPR, podlegający pod województwo katowickie, głównie w oparciu o zawodników z sekcji pływackiej waterpolo „Sparty”, a późniejszego BBTS. Był to okres, w którym działalność pływacka BBTS zanikała, ze względu na małe nakłady finansowe, które były w większości przeznaczane na sekcję bokserską, triumfującą w Polsce jako mistrz. W związku z zaniedbaniem przez BBTS sekcji pływackiej, waterpolo i skoków do wody, wielu wybijających się zawodników, takich jak: Wiesław Gadocha (senior), Marian Krawczyk, Wilhelm Drohomirecki, Ryszard Brzezicki, Michał Walas, Edward Matejko, Kazimierz Wojtas, Józef Kłusek i Czesław Wieczorek, zaczęło przechodzić do WOPR.
Pierwszy kurs na terenie bielskim odbył się w 1962 roku, a jego instruktorem był mgr Lucjan Wilichnowski − Instruktor Ratownictwa, członek i założyciel WOPR oraz Prezes Zarządu Wojewódzkiego w Katowicach, z sekcji ratownictwa przy SZP, który organizował kursy ratownika 1 i 2 klasy.
Okres powiatowej działalności WOPR datuje się na lata 1962-1975. Pierwszym komendantem bielskiego WOPR był Tadeusz Pollak, po nim − Edward Matejko, Leszek Stebnicki, a ostatnie 3 lata działalności powiatowego WOPR były pod przewodnictwem Kazimierza Hermy. Dzięki życzliwości ówczesnej przewodniczącej PKKFiT Krystyny Żak, Oddział WOPR miał pierwszą swoją siedzibę w Urzędzie Powiatowym.
Odbywały się następne kursy, które cieszyły się dużym zainteresowaniem bielskiej młodzieży. Ukończenie kursu ratowniczego leżało naprawdę w dobrym tonie. Kończyła go już 16-letnia młodzież. Z uwagi na brak własnej kadry, kursy dalej prowadzone były przez mgr. Wilichnowskiego na bardzo wysokim poziomie. Umiejętność pływania była doskonalona do perfekcji. Gorzej było jednak ze sprzętem ratowniczym (który był bardzo skromy) i posługiwaniem się nim. Uczono ówczesnych standardów, które z dzisiejszego punktu widzenia były archaiczne. Jednymi z pierwszych instruktorów na terenie Bielska-Białej byli: Tadeusz Pollak, Wilhelm Drohomirecki oraz Leszek Stebnicki. Wyłaniali się kolejni instruktorzy i zdobywano kolejne stopnie ratownicze. Warto również wspomnieć o pierwszych grupach ratowniczych, które przecierały szlaki zagraniczne. Jedna z nich wyruszyła do Bułgarii, a byli w niej: Andrzej Maciejczyk, Wilhelm Drohomirecki (który swoje uprawnienia zdobył m.in. w Austrii i we Włoszech) oraz Marian Krawczyk. Do byłego NRD na wymianę pojechali Tadeusz Pollak i Henryk Dziuba. W ten sposób przy Powiatowej Radzie Narodowej Bielski Oddział WOPR przetrwał do 1975 roku, mając niezłe sukcesy szkoleniowe.
W połowie lat siedemdziesiątych nastąpił nowy podział administracyjny kraju i zrodziła się idea utworzenia Wojewódzkiego WOPR, tym bardziej, że na terenie nowo powstałego województwa bielskiego działały już prężne powiatowe oddziały WOPR: w Bielsku-Białej (o czym wcześniej wspomniano), a od 1968 roku − w Żywcu, Cieszynie, Andrychowie, Suchej Beskidzkiej i Oświęcimiu.
I Zjazd założycielski Wojewódzkiego WOPR w Bielsku-Białej odbył się 14.12.1975 r. Pierwszym Prezesem Zarządu został Kazimierz Herma.
Początki wojewódzkiej organizacji, pomimo ogromnego zapału i zaangażowania jej członków, były bardzo trudne. Przez pewien okres Zarząd Wojewódzki WOPR nie miał swojej siedziby, a biuro mieściło się w mieszkaniu Prezesa.
II Zjazd Wojewódzkiego WOPR odbył się 08.01.1978 r. Prezesem został wybrany ponownie Kazimierz Herma. W tym czasie organizacja wojewódzka liczyła już 1106 członków skupionych w Oddziałach Rejonowych − w Bielsku-Białej, Żywcu, Andrychowie, Cieszynie, Oświęcimiu, Suchej Beskidzkiej i Wadowicach.
Wojewódzki WOPR działał sprawnie, a współpraca z Urzędem Wojewódzkim układała się bardzo dobrze. WOPR uważany był za instytucję pożyteczną i potrzebną. Doszło nawet do ewenementu na skalę krajową, gdyż UW potraktował WOPR jako jeden ze swoich wydziałów, a Prezes Herma, uzyskując pełny etat, poświęcił się całkowicie działalności w WOPR.
III Zjazd Wojewódzkiego WOPR odbył się 07.11.1981 r. Delegaci wybrali Prezesem Zarządu ponownie Kazimierza Hermę. Wojewódzki WOPR liczył wówczas 1280 członków.
W tym okresie WOPR działał bardzo prężnie, m.in. propagandowo − organizował szereg imprez o znaczeniu krajowym oraz na skalę międzynarodową:
- Ogólnopolskie Maratony Pływackie Ratowników Wodnych (na dystansie 10 km),
- Maraton Olimpijski w Wodzie (42 km 195 m),
- Ogólnopolskie Zawody Ratowników Wodnych z udziałem Ekip Zagranicznych w Oświęcimiu − 1978 rok,
- Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Andrychowie − 1988 rok,
- wszelkie narady i konferencje (nawet konferencje Komisji Organizacyjnej FIS).
Taka działalność plasowała Oddział w Bielsku-Białej jako najprężniej działający w Polsce.
IV Zjazd Wojewódzkiego WOPR, który odbył się 26.10.1986 r., funkcję Prezesa powierzył nadal Kazimierzowi Hermie. Zjazd ten − jak i wcześniejsze − poprzedzone były zebraniami sprawozdawczo-wyborczymi w Oddziałach Rejonowych, na których wybierano prezesów i zarządy. W tym okresie Oddziałami kierowali: w Bielsku-Białej − Wilhelm Drohomirecki, w Cieszynie − Otton Widzik, w Żywcu − Julian Okrzesik, w Oświęcimiu − Henryk Dziuba. Zarząd w tym okresie otrzymał siedzibę w Bielsku-Białej, przy ul Partyzantów 64.
Początek lat 90. to okres przemian społecznych i gospodarczych w naszym kraju. Miały one również wpływ na funkcjonowanie naszej organizacji. Dość radykalnie zmniejszyły się dotacje z Urzędu Wojewódzkiego, otrzymywane na działalność statutową. Przysporzyło nam to wiele nowych problemów.
Pomimo trudnej sytuacji naszej organizacji, w 1991 roku − dzięki zaangażowaniu wielu naszych członków − udało się wznieść nowy budynek Stanicy WOPR nad Jeziorem Międzybrodzkim, w Międzybrodziu Bialskim (domek drewniany typu „Brda”).
V Zjazd, który odbył się 07.12.1991 r., wybrał na kolejną kadencję Kazimierza Hermę na funkcję Prezesa. W Oddziałach Rejonowych prezesami zostali: w Bielsku-Białej − Wiesław Gadocha, w Cieszynie – Otton Widzik, w Oświęcimiu – Henryk Dziuba, w Żywcu – Julian Okrzesik. V Zjazd podjął uchwałę o zmianie nazwy organizacji z Wojewódzkiego Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratowniczego na Beskidzkie Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratownicze z siedzibą w Bielsku-Białej.
W dn. 05.11.1994 r. odbył się Nadzwyczajny Zjazd Beskidzkiego WOPR, zwołany z inicjatywy Zarządu, ponieważ wcześniej – na ręce Zarządu – Prezes naszej organizacji Kazimierz Herma złożył rezygnację z pełnionej funkcji, ze względów zdrowotnych. Nadzwyczajny Zjazd funkcję Prezesa powierzył wieloletniemu członkowi Zarządu, ostatnio pełniącemu funkcję Skarbnika w Beskidzkim WOPR – Erykowi Gaździe. Warto wspomnieć, że Kazimierz Herma przez cały okres swojej prezesury był członkiem Zarządu Głównego WOPR w Warszawie, a w latach 1987-1991 pełnił funkcję Skarbnika Zarządu Głównego.
Z uwagi na bardzo trudną sytuację finansową, w biurze zredukowano zatrudnienie z pięciu etatów do jednego − Kierownika Biura Beskidzkiego WOPR, na który powołano Wojciecha Majewskiego, jako pracownika odpowiedzialnego za całą pracę administracyjną i łączność wszystkich Oddziałów Rejonowych z Biurem i Zarządem. Nowy Prezes Eryk Gazda, kierując się trudną sytuacją, zobowiązał się pracować społecznie. Do tej pory (do 1994 roku) Prezes Beskidzkiego WOPR był urzędującym etatowym pracownikiem.
VI Zjazd Beskidzkiego WOPR odbył się 23.03.1997 r. Zjazd powierzył funkcję Prezesa Erykowi Gaździe oraz wybrał 21-osobowy Zarząd i 3-osobową Komisję Rewizyjną, przewodniczącym której został Zbigniew Wydrych. Prezes Eryk Gazda został wybrany na najbliższym Zjeździe Krajowym (w 1998 roku) na członka Zarządu Głównego WOPR, a Zbigniew Wydrych − na członka Głównej Komisji Rewizyjnej. Na zebraniach sprawozdawczo-wyborczych wybrano Prezesów i Zarządy na kadencję 1997-2001. Prezesem Oddziału Rejonowego w Bielsku-Białej został Wiesław Gadocha (ponownie), w Cieszynie − Otton Widzik (ponownie), w Żywcu − Jerzy Ziomek, w Oświęcimiu − Maciej Knapik, a w Suchej Beskidzkiej − Zbigniew Łukaszewicz.
W tamtym okresie głównymi celami działania Beskidzkiego WOPR były: czuwanie nad bezpieczeństwem ludzi wypoczywających nad wodą, prowadzenie działalności profilaktycznej, upowszechnianie nauki pływania, propagowanie znajomości przepisów i zasad bezpiecznej kąpieli, aby społeczeństwo wypoczywające nad wodą było do tego bardziej przygotowane i bezpieczniejsze. Prowadzono dalej kursy na stopnie ratownicze. Wprawdzie liczba tych kursów, w porównaniu z innymi ośrodkami w kraju, nie była zbyt imponująca, ale zgodna z zapotrzebowaniem, a ich poziom − wysoki. Szefem Komisji Szkolenia został Wiesław Gadocha, który szkolił, koordynował pracę instruktorów i odpowiadał za poziom wyszkolenia w Beskidzkim WOPR. Wiesław Gadocha, w wyniku wysokiej oceny Zarządu Głównego, został (po uzyskaniu stopnia Instruktora Wykładowcy WOPR) wykładowcą szkolącym Starszych Ratowników WOPR i Instruktorów WOPR na centralnych kursach w Tamie, organizowanych przez Zarząd Główny.
W lipcu 1997 roku, podczas powodzi „stulecia”, Beskidzkie WOPR brało udział w akcji niesienia pomocy na terenach zalanych wodą w Oświęcimiu-Dworach, Raciborzu, Opolu, Kędzierzynie-Koźlu i Wrocławiu. 10 osób z grupy tych ratowników dostało od Prezydenta RP medale „Za Ofiarność i Odwagę” wraz z listami dziękczynnymi od prezydentów miast, Zarządu Głównego, Ministra Zdrowia i Ochrony Środowiska oraz Państwowej Straży Pożarnej „Za Zasługi w Zwalczaniu Powodzi”.
W dn. 01.01.1999 r. wszedł w życie kolejny podział administracyjny kraju. Po dyskusjach na wszystkich szczeblach organizacji WOPR, Zarząd Główny podjął uchwałę o przeprowadzeniu zjazdów przekształceniowych i dostosowaniu dotychczasowych struktur do nowego podziału terytorialnego kraju. Realizując ten obowiązek, na dzień 07.12.1999 r. zwołano Nadzwyczajny Zjazd Beskidzkiego WOPR, na którym podjęto uchwałę o przekazaniu organizacji WOPR z Oświęcimia, Andrychowa, Suchej Beskidzkiej i Wadowic do województwa małopolskiego. W Beskidzkim WOPR pozostały Oddziały i Drużyny WOPR działające na terenie miasta Bielska-Białej oraz powiatów: bielskiego, cieszyńskiego i żywieckiego. Spowodowało to zmniejszenie stanu osobowego naszej organizacji o około 25%. Zadecydowano wówczas o utrzymaniu niezależności i samodzielności, ponieważ przez 25 lat stworzyliśmy sprawnie działającą organizację, posiadającą znaczny dorobek. W 2001 roku od Beskidzkiego WOPR odłączył się cieszyński WOPR. Koledzy z Cieszyna postanowili wówczas reaktywować Powiatowy Oddział WOPR i pracować samodzielnie. Beskidzkie WOPR, od tej pory, działało na obszarze miasta Bielska-Białej oraz powiatów: bielskiego i żywieckiego. Na terenie tym pozostały najważniejsze obszary wodne: dwa duże i niebezpieczne jeziora górskie, górskie rzeki, kąpieliska, pływalnie odkryte i pływalnie kryte.
Od lat 90. Beskidzkie WOPR corocznie organizuje zawody pływackie szkół podstawowych i ponadpodstawowych, w których uczestniczy w sumie co roku około 300 zawodników. W 2000 roku miała miejsce Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży „Śląsk 2000” w pływaniu, w której czynnie braliśmy udział jako organizatorzy. W tym czasie, w organizowanych przez nas akcjach nauki pływania w sezonach letnich na „Panoramie”, „Starcie” w Bielsku-Białej i nad jeziorami w Międzybrodziu i Żywcu, ponad 500 osób zdobyło podstawowe umiejętności pływania. Zabezpieczaliśmy coroczne maratony pływackie na Jeziorze Międzybrodzkim, natomiast akcja „Bezpieczne Wakacje” organizowana przez Jurka Owsiaka, w której uczestniczyliśmy, zaowocowała przekazaniem dla WOPR 1000 boi SP.
Od lat 2000. prowadzimy samodzielnie obsługę ratowniczą pływalni „Panorama” i „Start”.
W dn. 27.11.2002 r. dokonano rejestracji Beskidzkiego WOPR w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wcześniej nasza organizacja znajdowała się w Rejestrze Stowarzyszeń Kultury Fizycznej i Związków Sportowych, prowadzonym przez Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Bielsku-Białej.
VII Zjazd Beskidzkiego WOPR, odbywający się w dn. 12.12.2002 r., wybrał Eryka Gazdę na funkcję Prezesa Beskidzkiego WOPR, na kolejną kadencję. Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został Tomasz Pająk. Wcześniej na zebraniach sprawozdawczo-wyborczych w Oddziałach prezesami zostali wybrani ponownie: Wiesław Gadocha − w Bielsku-Białej i Jerzy Ziomek − w Żywcu.
W dn. 16.11.2004 r. odbył się Nadzwyczajny Zjazd Beskidzkiego WOPR, w którym uczestniczyło 21 delegatów. Zjazd zwołany został w sprawie dokonania zmian w Statucie Beskidzkiego WOPR, celem uzyskania przez naszą organizację statusu Organizacji Pożytku Publicznego. Ponadto Zjazd powołał Sąd Koleżeński − w miejsce Komisji Dyscyplinarnej oraz dokonał zmiany w składzie Komisji Rewizyjnej. Po rezygnacji Tomasza Pająka, przewodniczącym tej Komisji został Jarosław Wójcik.
Od 2006 roku Beskidzkie WOPR prowadzi obsługę ratowniczą nowowybudowanych, krytych pływalni „Troclik” i „Aqua” w Bielska-Białej. W tym samym czasie nasze Stowarzyszenie rozpoczęło zabezpieczanie „Kąpieliska MOSiR” w Czechowicach-Dziedzicach, a w 2008 roku − także nowopowstałej, krytej pływalni „Wodnik” w Czechowicach-Dziedzicach.
W latach 2003-2007 przeprowadzono 16 kursów na stopień Młodszego Ratownika WOPR, na których przeszkolono 264 osoby, stopień zaś uzyskało 205 kursantów. Kursów na stopień Ratownika WOPR przeprowadzono 6, w których uczestniczyło 60 osób, stopień uzyskało 55 kursantów. Prowadzone były także szkolenia specjalistyczne z zakresu tlenoterapii i BLS. Ratownicy z naszych oddziałów brali udział w kursach doszkalających, na których zdobywali dodatkowe uprawnienia niezbędne w ratownictwie wodnym, np. instruktora pływania, sternika motorowodnego, płetwonurka, żeglarza. Warto dodać, że wszystkie te kursy prowadziła wykwalifikowana kadra instruktorska, w której skład wchodzili instruktorzy Beskidzkiego WOPR.
W wymienionym okresie przeprowadzono wiele szkoleń celem poprawy bezpieczeństwa na terenach nam podległym i nie tylko. Nawiązano współpracę z Policją, Strażą Pożarną oraz innymi organizacjami zajmującymi się bezpieczeństwem. W 2003 roku odbyło się 4-dniowe szkolenie ratowników wodnych z Oddziału Rejonowego WOPR w Żywcu, Powiatowej Drużyny Ratownictwa Wodnego oraz Samodzielnego Oddziału Antyterrorystycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach, zakończone pokazem ratownictwa wodnego. W roku 2004 ratownicy z Oddziału Rejonowego WOPR w Żywcu brali udział w wojewódzkich ćwiczeniach systemu reagowania kryzysowego pt. „Współdziałanie”. W latach 2004 i 2005 na terenie Jeziora Żywieckiego odbyło się wspólne szkolenie ratowników z Polski i Słowacji, współfinansowane ze środków Unii Europejskiej.
08.12.2007 r. odbył się VIII Zjazd Beskidzkiego WOPR, w którym uczestniczyło 45 delegatów. Prezesem Beskidzkiego WOPR wybrano ponownie Eryka Gazdę. Przewodniczącym 3-osobowej Komisji Rewizyjnej został Zbigniew Wydrych, a Przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego – Andrzej Maciejczyk. Wybrano 11-osobowy skład Zarządu. Prezesami w Oddziałach wybrani zostali ponownie: Wiesław Gadocha − w Bielsku-Białej i Jerzy Ziomek − w Żywcu.
Stan osobowy Beskidzkiego WOPR na dzień 08.12.2007 r. w rozbiciu na poszczególne oddziały przedstawiał się następująco:
- Oddział Rejonowy w Bielsku-Białej – 758 członków (w tym: drużyna w Czechowicach-Dziedzicach – 57 członków),
- Oddział Rejonowy w Żywcu – 85 członków.
W latach 2008-2012 odbyły się 32 kursy na stopnie ratownicze, w których uczestniczyło 314 osób. Stopień Młodszego Ratownika WOPR uzyskało 194 kursantów, a stopień ratownika WOPR – 82. Ponadto członkowie Beskidzkiego WOPR uczestniczyli w szkoleniach specjalistycznych uzyskując dodatkowe uprawnienia, w szczególności stopień ratownika w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, co stanowiło niezbędny warunek do uzyskania uprawnień zawodowych.
IX Zjazd Beskidzkiego WOPR odbył się 08.12.2012 r., w roku jubileuszu 50-lecia istnienia Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w Polsce. W Zjeździe uczestniczyli delegaci reprezentujący wszystkich członków naszego stowarzyszenia i zaproszeni goście. Na Zjeździe podsumowano minioną 5-letnią kadencję władz i dokonano wyboru nowych organów statutowych. Prezesem Zarządu ponownie został Eryk Gazda. Wybrano 11 pozostałych członków Zarządu oraz Komisję Rewizyjną i Sąd Koleżeński w 3-osobowych składach. Dokonano również zmian w Statucie Beskidzkiego WOPR.
Beskidzkie WOPR w grudniu 2012 roku posiadało 677 członków, działających w 3 jednostkach terenowych. Najliczniejsza z nich – Oddział Rejonowy w Bielsku-Białej − liczyła 473 członków. Drużyna w Czechowicach-Dziedzicach posiadała 65 członków, a Oddział Rejonowy w Żywcu − 139.
Władze Beskidzkiego WOPR ukonstytuowały się podczas Zebrania w dn. 09.01.2013 r. Wiceprezesami Zarządu zostali: Wiesław Gadocha (Prezes Oddziału Rejonowego w Bielsku-Białej) i Tomasz Szewczyk (Prezes Oddziału Rejonowego w Żywcu), Skarbnikiem − Julian Okrzesik, a Sekretarzem − Grzegorz Wilczek. Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został Zbigniew Wydrych, a Sądu Koleżeńskiego − Dariusz Gilowski. Na posiedzeniu Zarządu w dn. 12.06.2014 r. przyjęto rezygnację Tomasza Szewczyka z funkcji Wiceprezesa Zarządu; na jego miejsce wybrano Jerzego Ziomka, który wcześniej zastąpił Tomasza Szewczyka również na stanowisku Prezesa Oddziału Rejonowego w Żywcu.
W dn. 10.04.2013 r. i 12.12.2013 r. odbyły się Nadzwyczajne Zjazdy Beskidzkiego WOPR, mające na celu dokonanie zmian w Statucie Beskidzkiego WOPR.
W dn. 23.10.2013 r., na podstawie uchwały Zarządu Beskidzkiego WOPR, Oddział Powiatowy w Cieszynie został przyjęty jako jednostka terenowa do struktur Beskidzkiego WOPR.
Funkcjonowanie Beskidzkiego WOPR w kadencji 2012-2017 związane było z wprowadzaniem w życie zapisów Ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych. Ustawa i rozporządzenia wykonawcze w sposób radykalny zmieniły zasady działania i organizowania wodnych służb ratowniczych. Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe z siedzibą w Warszawie przestało odgrywać dominującą rolę w ratownictwie wodnym w Polsce. W 2013 roku Beskidzkie WOPR wystąpiło z wnioskiem do Ministra Spraw Wewnętrznych o uzyskanie zgody na wykonywanie ratownictwa wodnego jako niezależny podmiot. Decyzję uzyskaliśmy 02.04.2014 r.
Od tego momentu podstawowym obowiązkiem naszego Stowarzyszenia stało się utrzymywanie gotowości do wykonywania ratownictwa wodnego na obszarach wodnych miasta Bielska-Białej oraz powiatów bielskiego, cieszyńskiego i żywieckiego, w szczególności na jeziorach: Międzybrodzkim i Żywieckim. Służą temu całodobowe, całoroczne dyżury ratowników wodnych. W tym celu nasza organizacja powołała Bazę Ratownictwa Wodnego nad Jeziorem Żywieckim (Żywiec-Moszczanica, ul. Królowej Jadwigi 167), która stanowi centrum zarządzania sprzętem oraz zasobami ludzkimi.
Ustawa o bezpieczeństwie osób … nałożyła na podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego także obowiązki: prowadzenia działalności profilaktycznej i edukacyjnej dotyczącej bezpieczeństwa na obszarach wodnych oraz ujawniania zagrożeń w zakresie tego bezpieczeństwa.
Na podstawie porozumień zawartych w na przełomie 2013 i 2014 roku przyjęto zasady współdziałania Beskidzkiego WOPR i samorządów lokalnych (Powiat Bielski, Powiat Żywiecki, Miasto Cieszyn) w warunkach zagrożenia klęskami żywiołowymi. Do współdziałania ze służbami podległymi Ministrowi Spraw Wewnętrznych i Administracji podczas akcji ratunkowych i ćwiczeń, nasze Stowarzyszenie uzyskało zgodę na pracę na kanale radiowym B112, którą rozpoczęliśmy z dniem 01.11.2014 r. Do odbioru zgłoszeń ratunkowych dotyczących osób na obszarach wodnych, Beskidzkie WOPR z dniem 01.03.2015 r. uruchomiło numer ratunkowy na wodą − 604 900 300.
W świetle Rozporządzenia MSW z dn. 21.06.2012 r. organizowanie i prowadzenie szkoleń w zakresie ratownictwa wodnego zostało przypisane jako uprawnienie dla wszystkich podmiotów posiadających zgodę Ministra na wykonywanie ratownictwa wodnego. W Beskidzkim WOPR szkolenia ratowników wodnych ukończyło: po 14 osób w 2014 i 2015 roku, 11 osób w 2016 roku i 16 osób w 2017 roku. W kadencji 2013-2017 odbywały się również kursy wewnątrzorganizacyjne na stopnie ratownicze, które łącznie ukończyły 163 osoby – głównie młodzież w wieku 14-17 lat, która nie może przystępować do szkoleń ratowników wodnych.
Ustawa o bezpieczeństwie osób … zmieniła również zasady finansowania ratownictwa wodnego. W wyniku wygrywanych konkursów, corocznie od 2015 roku, nasze Stowarzyszenie otrzymuje dotacje od Wojewody Śląskiego (administracja rządowa). Udzielanie dotacji celowych na zadania z zakresu ratownictwa wodnego przez jednostki samorządu terytorialnego nie jest obligatoryjne. Taki zapis spowodował, że w latach 2016-2018 nie otrzymaliśmy środków z samorządu Województwa Śląskiego, co generowało duże ograniczenia naszej działalności, szczególnie w zakresie patroli jezior: Międzybrodzkiego i Żywieckiego.
Działając w warunkach Ustawy o bezpieczeństwie osób … Beskidzkie WOPR kontynuuje prowadzenie obsługi ratowniczej na pływalniach krytych − „Aqua”, „Trocik” w Bielsku-Białej i „Wodnik” w Czechowicach Dziedzicach oraz odkrytych − „Start” i „Panorama” w Bielsku-Białej i „Kąpielisko MOSiR” w Czechowicach-Dziedzicach. W 2014 roku nasze Stowarzyszenie rozpoczęło obsługę ratowniczą krytej pływalni w DW „Beskidy” w Wiśle i odkrytej pływalni „Kąpielisko Miejskie” w Cieszynie.
X Zjazd Beskidzkiego WOPR odbył się 09.12.2017 r. Zgromadzeni delegaci dokonali wyboru nowych organów statutowych. Prezesem Zarządu został ponownie Eryk Gazda. Wybrano 9 pozostałych członków Zarządu oraz Komisję Rewizyjną i Sąd Koleżeński w 3-osobowych składach. Zjazd nadał godność członka honorowego Beskidzkiego WOPR: Marii Jakubiec, Ottonowi Widzikowi i Zbigniewowi Wydrychowi. Dokonano także zmian w Statucie Beskidzkiego WOPR.
W grudniu 2017 roku Beskidzkie WOPR tworzyło 777 członków zwyczajnych, przynależących do 3 jednostek terenowych: Oddziałów Rejonowych w Bielsku-Białej i Żywcu oraz Oddziału Powiatowego w Cieszynie. 184 osoby posiadały zgodne z Ustawą uprawnienia ratownika wodnego, 8 osób posiadało uprawnienia ratownika wodnego i instruktora ratownictwa wodnego, 399 osób spełniało tylko niektóre wymagania zawarte w ustawowej definicji ratownika wodnego, natomiast 186 osób nie posiadało kwalifikacji w kierunku ratownictwa wodnego.
Władze Beskidzkiego WOPR ukonstytuowały się podczas Zebrań w dn. 22.12.2017 r. Wiceprezesami Zarządu zostali: Janusz Widzik (Prezes Oddziału Powiatowego w Cieszynie) i Jerzy Ziomek (Prezes Oddziału Rejonowego w Żywcu), Skarbnikiem − Julian Okrzesik, a Sekretarzem − Mateusz Kowal. Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej został Dariusz Gilowski, a Sądu Koleżeńskiego − Mirosław Torbiak.
Decyzją Wojewody Śląskiego z dn. 21.12.2018 r. Beskidzkie WOPR zostało wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne, co było niezbędnym warunkiem do utrzymania uprawnień do wykonywania ratownictwa wodnego.
W nocy 15.03.2019 r. na terenie Stanicy w Międzybrodziu Bialskim, w wyniku podpalenia przez nieznanego sprawcę, wybuchł pożar, który doszczętnie strawił budynek ratowników i znajdujące się na terenie obiektu m. in. trzy ratownicze łodzie motorowe, ratownicze łodzie wiosłowe i inny specjalistyczny sprzęt. Dzięki wytężonej pracy Prezesa i członków naszego Stowarzyszenia, w ciągu kilku miesięcy udało się doprowadzić do odbudowania budynku Stanicy. Przedsięwzięcie wsparły liczne instytucje i osoby prywatne. Otwarcie nowego budynku nastąpiło 07.07.2019 r. Uchwałą Zarządu Beskidzkiego WOPR Stanica otrzymała imię Eryka Gazdy oraz nazwę skróconą – „Gazdówka”.
Od 2019 roku Beskidzkie WOPR ponownie zaczęło uzyskiwać dotacje z samorządu Województwa Śląskiego. Środki te przeznaczono m.in. na uzupełnienie spalonego sprzętu na Stanicy w Międzybrodziu Bialskim i doposażenie Bazy w Żywcu-Moszczanicy (w latach 2019-2020 zakupiono 3 łodzie motorowe z silnikami).
Rok 2020 postawił przed naszym Stowarzyszeniem wyzwanie w postaci epidemii koronawirusa, wywołującej chorobę COVID-19. Po raz pierwszy od otwarcia, wszystkie pływalnie zostały całkowicie zamknięte na 3 miesiące (w okresie od połowy marca do początku czerwca). Beskidzkiemu WOPR udało się jednak przejść ten czas w miarę stabilnie. Od października ponownie ograniczono działalność pływalni − czekają nas zatem kolejne wyzwania.
październik 2020 roku
